به گزارش فصل اندیشه : نوشتاری از دکتر حسین ولیعیدی عضو هیات علمی دانشگاه : هرسال پنجم اسفند، مناسبتی ارزشمند برای بزرگداشت مهندسانی است که توسعهساز و تحولآفرین بوده، جامعه امروز بشری را ممتاز و متمایز از گذشته ساختهاند.
اما در میان شمار زیاد گرایشهای مهندسی، مهندسی عمران یکی از شاخههای مهندسی است که به طراحی، نگهداری و ساخت سازههای طبیعی و مصنوعی پرداخته و پس از مهندسی جنگ، قدیمیترین نظاممهندسی را در جهان به خود اختصاص داده است. بااینوجود آنچه مخاطب عام در جامعه، بیشتر از یک مهندس عمران میشناسد، ساختمان و مسکن است و به همین واسطه به خود حق میدهد، گاه و بی گاه مشکلات این صنعت تخصصی و همهگیر را به متولیان و مهندسان این حوزه مرتبط سازد.
درواقع بازار مسکن یکی از گستردهترین بازارهای اقتصادی در سراسر ایران است. هرچند در نگاه نخست تنها چند قشر خاص در آن مشغول به کارند اما ارزیابیهای دقیقتر نشان از آن دارد که بیشتر از ۱۰۰ صنعت کشور به شکل مستقیم و غیرمستقیم از معدن تا معاملات املاک، با ساختمانسازی ارتباطی نزدیک دارند.
وقتی شرایط محیطی و محاطی صنعت مسکن را بررسی میکنید، در شهرهای بزرگی مانند تهران، کرج، مشهد، اصفهان و اهواز ملک و مهندسی تأمین آن صرفاً در اختیار مهندسان عمران نیست. یک مطالعه دانشگاهی که در سطح ملی صورت گرفته است، نشان میدهد چالشها و فرصتهای زیادی در حوزه مسکن وجود دارند که لازم است در یک رویکرد جامع و یکپارچه مورد مداقه قرار گیرند. برخی از پیشنهادهای این مطالعه به شرح زیر است:
• تغییر افق دید و ایجاد حرکتی نوین در بازار تولید و عرضه ملک و مسکن در راستای توسعه کارآفرینی و سرمایهگذاری
• تغییر الگوهای ساختوساز با توجه به نیازهای جامعه با استفاده از مطالعات دقیق و میدانی بازار
• حمایت گسترده شهرداریها، وزارت راه و شهرسازی و نظام بانکی از حوزه مسکن
• کنترل و مهار گرانی بسیار زیاد زمین برای ساخت در بافتهای شهری
• تمرکز دائمی بر استفاده از بافت فرسوده در تأمین نیازهای مسکن بهویژه در شهرهای بزرگ
• مهار قیمت مصالح ساختمانی و ترغیب تولیدکنندگان به استفاده از فناوریهای روزآمد
• افزودن کیفی خدماتی مانند معاملات آنلاین، مهندسی فروش املاک و … به زنجیره تولید و عرضه مسکن
در پایان لازم به اشاره است که باید موارد فوق در یک نگاه ۳۶۰ درجه، در سند چشمانداز تولید و عرضه مسکن موردبررسی و بازنگری قرارگرفته تا زمینه توسعه کیفی و کمی زنجیره تأمین املاک فراهم آید.